De laatste monsterrit op deze zaterdag 21 Augustus 2010 rond het IJsselmeer in deze vorm, trok weer genoeg deelnemers, die ondanks de mindere weersvoorspellingen toch maar de gok hadden genomen dat het droog zou blijven. Achteraf gezien een juiste beslissing, maar dat kun je van tevoren natuurlijk nooit inschatten. Dit jaar hadden we een nieuwe startlokatie gevonden in Opperdoes. 
Centraal gelegen in West-Friesland, en makkelijk bereikbaar voor deelnemers met busjes + aanhangers. Voor veel deelnemers op motoren (50 – 80 – 100 – 120 – 125 – 175 en 175+ cc’s) bleef de bus met aanhanger thuis, en werd de rit naar de startlokatie op de motor ondernomen. Voor deelnemers uit de regio zuid-west al een monsterrit op zich. Er was dit jaar een aparte route voor brommers en motoren uitgezet, met hooguit 2 gezamenlijke stops.
Om 07:30 uur, verschenen de eerste deelnemers aan de start, en al snel waren alle deelnemers gearriveerd en werd gretig gebruik gemaakt van koffie/thee/toilet, etc.. Om 08:30 uur was het tijd voor de brommers om te vertrekken. Het verslag hiervan vinden jullie elders in deze rubriek.
Nadat de brommers waren vertrokken, was het om 09:00 uur tijd voor de motoren om te vertrekken. Doel van de eerste etappe, was de buitenhaven van Den Oever, alwaar het voor de hongerigen onder de deelnemers en de visliefhebbers, altijd weer een feest is, met verse vis en aanverwante zaken. De rit naar Den Oever verliep aanvankelijk wat stroef, omdat 1 deelnemer (nota bene nog op een Honda VTR) al kort voorbij Medemblik, met een lege tank stond. Door de achterrijders (2x op KS175), is deze pechvogel helemaal tot aan Den Oever gesleept, om daar de tank weer te vullen. Nadat iedereen zich weer in Den Oever had gemeld, en de magen gevuld waren met overheerlijk vers gerookte paling en andere lekkernijen, werd koers gezet naar het begin van de afsluitdijk.
Afgesproken was, dat iedereen daar “het gas erop” kon zetten, en er een tussenstop zou zijn bij het benzinestation, halverwege de afsluitdijk. 
Eenieder die dat nodig had, kon daar de tank weer vullen, en wat versnaperingen voor onderweg “verzamelen”, en was het tijd voor het resterende deel van de afsluitdijk, tot aan de afslag Zurich. Omdat kort voor het einde van de afsluitdijk de brug open stond, was verzamelen in Zurich niet meer nodig, en werd via de lokale wegen via Zurich naar Harlingen gereden. Met de motoren zijn grotere afstanden zonder al te veel tussenstops af te leggen, en omdat de groep van zo’n 19 motoren vrijwel als compleet geheel bij elkaar bleef, was het geen probleem om na Harlingen meteen via de provinciale wegen door te rijden via de plaatsen Wijnaldum, Pietersburen en Sexbierum, naar de eerste geplande korte stop in Tzummarum. (even de benen strekken, en de tabaksindustrie op peil houden).
De brommers waren daar reeds aangekomen, en stonden ons op te wachten. En een stuk of 50 brommers, aangevuld met zo’n kleine 20 motoren, zorgt in een dorp als Tzummarum toch altijd weer voor het nodige bekijks. Die stop was meteen het eindpunt voor 1 deelnemer (Richard van W) op een KS125. Geen vonk meer te zien, en een snelle wissel van bobine, bougie etc.. had geen effect. Ter plaatse werd de motor op de aanhanger van de aanwezige bezemwagen gezet. Inmiddels waren de brommers alweer vertrokken in de richting van St. Annaparochie, alwaar de lunch gebruikt zou worden. Na het inladen van de KS125, werd nog 10 minuten gewacht, om niet direct weer achter de brommers aan te rijden, en werden daarna de motoren gestart om zich ook aan te sluiten bij de brommerrijders in St. Annaparochie.
Daar aangekomen, hadden de brommerrijders al een mooie plek op het zonnige terras gevonden, maar vanwege de ruime lokatie en voldoende parkeer en zitplaatsen, was er ook voor de motorrijders nog een plek te vinden. Daar aangekomen, bleken we nog een motorrijder kwijt te zijn. Mobile telefoons brengen dan uitkomst, en het bleek dat er wederom iemand met motorpech was uitgevallen, en een plekje op de bezemwagen had gevonden. Uitgerekend iemand die aan het begin van de route de Honda op sleeptouw had genomen, was hier slachtoffer geworden van die slijtageslag. De uitgaande as, met het kettingwiel, was compleet uit het carter gebroken. Met lager en al, dus was dit “einde oefening” voor deze deelnemer.
Omdat de chauffeur van de bezemwagen een “reservebrommer” in de bus had meegenomen, mocht Ton/Caddy het resterende deel van de rit op deze brommer plaatsnemen, en de route met de brommerrijders vervolgen. En hij blijft lachen!!!!! 
Na de lunch, waren het wederom de brommers die als eerste vertrokken. Tot aan het even verderop gelegen Stiens zou de route van beide groepen nog over dezelfde weg gaan, maar voorbij Stiens werd door de brommers “afgezakt” naar Beetgum en Beetgummermolen, en de motoren trokken noordwaarts richting Holwerd.
In Friesland zijn de lokale en provinciale wegen goed te berijden en niet erg druk, maar daar staat tegenover dat er op deze 80km wegen, erg veel flitspalen staan, die de voorgenomen snelheden van sommigen aardig in toom hielden. Tenslotte is het CJIB (bij de meesten wel bekend….) hier in de buurt, en die kosten kun je besparen, door de rechterhand een beetje in toom te houden. Door die snelheidsbeperkingen. bleef het gehele veld motorrijders goed bij elkaar, dus werd zonder tussenstops vanuit Holwerd, koers gezet richting Dokkum.
Enige tijd geleden heeft ook een zekere Bonifatius een bezoek gebracht aan Dokkum, maar dat is hem slecht bekomen. Voor de Zündapp’s liep het voorspoediger en via allerlei plaatsen waar het gros van de deelnemers (inclusief ondergetekende) niet of nauwelijks van hadden gehoord, werd de route vervolgd via Damwoude, Feanwalden, Bergum en Garyp.
Voornamelijk provinciale wegen, en dat is wat motorrijders aanspreekt.
Na Garyp was er zelfs nog een deel vierbaans autoweg (N31) in de route opgenomen, waarbij geen hinder van snelheidsbeperkende maatregelen (althans niet waar je met een Zündapp zo snel door wordt getroffen) werd ondervonden. Aan het einde van deze weg, moest er dus weer even gewacht worden, maar de gemiddelde snelheden van het deelnemersveld, was redelijk tot goed op elkaar afgestemd, dus het duurde niet echt lang, voordat alle motoren weer gezamenlijk op pas konden. 
Vanuit dit verzamelpunt nabij Wirdum, was Sneek de volgende bestemming.
Via binnenwegen (dan zie je ook nog wat van het landschap) werd via Wytgaard en Reduzum (ooit van gehoord als je uit het westen komt???) richting Sneek gereden.
Sneek (Snits) is een wat meer bekende plaats in Friesland, en dienaangaande ook wat drukker met het verkeer. Dat hebben we meteen gemerkt aan de grote hoeveelheid verkeerslichten, op de route naar het centrum van Sneek. We weten allemaal dat er drie kleuren in een verkeerslicht zijn geplaatst, maar we hebben voornamelijk van de kleur ROOD mogen genieten. Je vraagt je bij sommige kruisingen af, wie daar de regeling van de rood/groen combinatie heeft afgesteld, maar erg veel kennis van “doorstroming” heeft deze vogel niet aan de dag gelegd.
Om uiteindelijk in het centrum van Sneek te geraken, heeft de rit van stadsrand (ringweg) tot aan het centrum, zeker 30 minuten(!!!) langer geduurd dan was gepland. Eenmaal aangekomen bij de bekendste attractie van Sneek (de waterpoort) hebben we daar even gestopt, en contact gezocht met de brommergroep.
Die waren inmiddels via het plaatsje Baard (???) en Easterlittens op weg naar Blauhûs (Blauwhuis in het Nederlands). Middels dat contact met de brommergroep, werd afgesproken, dat we ons weer zouden ontmoeten, op de Markt in Makkum. Omdat we aan het begin met de motoren wat vertraging hadden opgelopen, en de vele verkeerslichten in Sneek, werd in onderling overleg met de motorrijders afgesproken, de route wat in te korten, en na Sneek, via binnendoorwegen via IJlst en Tjerkwerd, ook richting Makkum te rijden.
Het weer in Sneek was (nog) goed, maar de dreigende wolken waren voldoende om snel in te stemmen met het voorstel om “af te snijden”, en ons aan te sluiten bij de brommers in Makkum. Voor mij was dit het mooiste deel van de route, omdat het geen provinciale wegen bevatte, maar uitsluitend mooie, zich door het landschap slingerende wegen en dijkjes, waar tegenliggers een uitzondering zijn.
Reahûs, Wolsum, Blauhûs, Dedgum, Parrega, Gaast en Piaam zijn dan de plaatsen die je tegenkomt op weg naar Makkum. In sommige van die plaatsen lijkt het echt of de tijd heeft stilgestaan. Wat een rust en ruimte. Aangekomen in Makkum, bleken de bomfietsers alweer als eerste aanwezig te zijn, maar degene die eerder meereden, weten dat de terrassen in Makkum groot genoeg zijn, om alle deelnemers te herbergen.
Vanuit Makkum is het nog slechts 5 minuten rijden tot aan het begin van de afsluitdijk, en wederom nadat de brommers als eersten waren vertrokken, konden ook de motoren weer gestart worden voor de rit via de afsluitdijk richting Den Oever, maar dan met windkracht 5 á 6 vol op de snuit!
Dan blijkt voor de meesten van de 50/80 en 100 cc motoren, de 80 km/h toch nog een heel lastige klus te zijn. Gelukkig waren er wel wat vrachtwagens, die met hun VMax van 80-90 km/h, een beetje hulp konden bieden. Maar echt lekker rijdt dat nou ook weer niet. Uiteindelijk hebben we allemaal weer de Noord-Hollandse kant van de afsluitdijk bereikt, en vanaf het afgesproken verzamelpunt (niet iedereen weet geloof ik wat dat betekend!!!!) hebben we de laatste etappe van Den Oever via Medemblik naar Opperdoes afgelegd. 
Zo rond de klok van 18:30 waren de eerste rijders weer aangekomen op de startlokatie, alwaar de gastvrouw van deze dag, de koffie en thee al had klaarstaan. Zonder de gastvrijheid van de fam. Bos (beschikbaar stellen van lokatie, parkeerruimte en het verzorgen van de inwendige mens….), had het begin en het eind van deze dag er een stuk anders uitgezien.
Zo rond 19:00 uur was iedereen (motoren en brommers) weer binnen, en na nog wat na te praten onder het genot van koffie, thee en tabakswaren, werden de motoren en brommers ingeladen.
Degene die de terugreis ook op de Zündapp zouden ondernemen werden uitgezwaaid en zo kwam er (voorlopig) een einde aan een reeks van ritten, waarvan deze laatste rit de geschiedenis zal ingaan als de meest succesvolle rit van de afgelopen jaren.
De vele positieve reacties op m.n. het landelijk Zündapp forum, zijn erg bemoedigend en hebben onze organisatie flink aan het twijfelen gebracht of we er nu werkelijk een punt achter zetten.
Met deze laatste rit in gedachten zal dat nog erg veel discussie opleveren, waarvan de uitslag wellicht nader bekend gemaakt zal worden.
Wij danken alle deelnemers voor hun deelname en positieve reacties, de bemanning van de bezemwagen voor hun bijdrage, de achterhoede bij de brommers, Kees L. en Kees J. , en niet te vergeten de Fam. Bos (Kees en Mirjam) uit Opperdoes voor het beschikbaar stellen van hun erf en faciliteiten die bij een rit als deze altijd onontbeerlijk zijn.
Mede namens mijn teamgenoten Jaap Rentenaar en Hans Siebgens, voor deze voor ons onvergetelijke dag, waarvan foto’s zijn te zien op o.a. www.zundappmotoren.nl , en in de fotogallerij van deze ZVC site, Graag tot ziens bij een andere gelegenheid, of héél misschien………
Ron Beintema NL0988
